In de zomer wordt pollen van diverse windbestuivende planten in de lucht aangetroffen. Zo bloeien er nog diverse grassen, zoals Timotee met zijn stijve en stugge aren, verder Zwenk- en Struisgrassen; ook Beemdgrassen en soorten die typisch zijn voor de stedelijke omgeving als Vingergrassen en Naaldaren, Kropaar en Engels raaigras. En vooral Maïs gaat bloeien. Vooral bij het fietsen en wandelen langs bloeiende Maïsvelden kun je dan last hebben van het pollen van dit, ons grootste, gras.

De bomen Linde en Tamme kastanje raken in vrucht en dat betekent dat ze geen bijdrage meer leveren aan de pollenbelasting. Van uitgebloeide Wilgen en Populieren komen de zaden in de lucht met hun haarpluizen. Net als de vruchten van Paardenbloemen en bijvoorbeeld distels zweven ze door de lucht en dit pluis lijkt op sneeuwvlokken. Deze ‘zomersneeuw’ is echter niet allergeen en veroorzaakt dus ook geen allergische reacties.

Onder droge, zonnige en wat winderige weersomstandigheden laten de windbestuivers het pollen of stuifmeel vrij in de lucht. Mensen die hier gevoelig voor zijn, krijgen flink last van hooikoortsachtige klachten: niessalvo’s, jeukende ogen, vermoeidheid, verminderde concentratie en slechter slapen.

Alleen neerslag van betekenis zuivert de lucht van pollen. Een enkele bui is niet genoeg om de lucht helemaal schoon te wassen. Aan het begin van een bui treedt er bovendien kortstondig een hogere pollenconcentratie op doordat pollen met de regen naar beneden komt en doordat pollen opspat van de grond.

Flora van Nederland